Foutjes doen de dames de das om tegen DVH (van onze vaste verslaggeefster) 

Met excuus voor de vertraging – ik werd overladen met berichten van vaste lezers waar toch het wedstrijdverslag bleef – hierbij wederom een stukje proza naar aanleiding van het treffen met de Vliegende Hollanders.

In een praktisch uitverkocht Honkpad stadion (de mensen hadden allemaal de oproep in het vorige stukje gelezen, waren toch al op het veld, hadden niets beters te doen of een combinatie daarvan) troffen onze dames nieuwkomer DVH. Aangezien deze tegenstander het koploper Sparks uitermate lastig had gemaakt, waren onze meiden vooraf gewaarschuwd voor deze ploeg. Daarom verzamelden de meiden al vroeg voor de warming up én fotosessie door onze uiterst professionele fotografe Illona (die zelfs nog eerder aanwezig was om alle apparatuur klaar te zetten). Aangezien we deze keer een primeur hadden: de eerste én tevens enige keer om met ons team compleet op het veld te staan, moesten er meteen spijkers met koppen worden geslagen. Voor onze (potentiële) beenmodellen weer een teleurstelling, aangezien het toch echt de bedoeling was om met gezicht op de foto te gaan. Je kunt helaas niet alles hebben…….

Omdat we toch op tijd waren, konden we eindelijk eens zonder gehaast (toch Judith?) een warming up draaien. In de eerste inning werden de slagvrouwen van DVH al snel weer naar de dug out verwezen. Om ons motto ‘score first’ nu eindelijk eens in de praktijk te brengen, opende Kim met een honkslag. Overigens was er bij het schrijven van dit verslag en het lezen van het scoreboek enigszins verwarring of Kim daarmee nu op het eerste of derde honk was gekomen, maar gelukkig liepen de loopsters vanaf de tweede inning volgens het scoreboek weer gewoon tegen de klok in. Zij stal het tweede honk en werd uiteindelijk binnengeslagen door Evelien. De tweede inning startte vervolgens spectaculair: de beide zusjes Rooker probeerden – zoals overigens iedereen, valt mij de laatste tijd op – met alle macht een plekje in dit stukje te veroveren. Dat lukte hen allebei, Inger met een briljante vangbal (quiz voor de wat oudere lezers: van welke oud-coach kennen wij het woord ‘briljant’?) en Britt met een ongelooflijke ……. tja, wat was het eigenlijk? Na nog twee snelle nullen was ook de tweede inning snel voorbij, wat ook gold voor de derde slagbeurt van de dames van DVH: 9 nullen op een rijtje. De tweede en derde slagbeurt bleven bij onze dames ook rustig en zo prijkte er na 3 innings een 1-0 stand op het bord. In de vierde inning waren de dames van DVH er wel een beetje klaar mee en na een eerste nul werd de bal over ons outfield getimmerd. Kim schakelde op een daaropvolgende grondbal echter samen met Malou heel professioneel de loopster uit op thuis, waardoor het eerste gevaar kon worden afgewend. Casey opende in de daaropvolgende slagbeurt met een honkslag, maar bleef daarna helaas achter op het eerste honk. De daarop volgende slagbeurt bleek cruciaal in de wedstrijd. DVH opende met een honkslag. Op een stuiterbal probeerde Evelien de nul op het tweede honk te maken, maar besloot bij gebrek aan een teamgenote aldaar de bal uiteindelijk langs het eerste honk te gooien. Na een steal en daarmee het tweede en derde honk bezet werd de bal nogmaals langs het eerste honk gegooid, waarmee de dames van DVH op voorsprong kwamen. Na nog een foutje, 4-wijd en een honkslag werden er nog 2 punten gescoord, waardoor onze meiden ineens met 4-1 achterstonden. In de 5^e slagbeurt opende Kim (die 3-uit-3 sloeg/buntte) wederom met een honkslag, gevolgd door Inger. Na wederom een twijfelachtige 3-slag – de scheidsrechter had een voor de dames onbegrijpelijk hoge slagzone welke een aantal discutabele 3-slag opleverde, vooral Maaike (van je familie moet je het maar hebben) was de klos – werden de dames verder gebracht met een opofferingsstootslag. Het wachten was op de beslissende klap, maar daar zitten we helaas nog steeds op te wachten. In de innings daarna voegde DVH nog een puntje toe aan het totaal door een driehonkslag en doorgeschoten bal en konden de meiden helaas aan slag geen vuist meer maken. Zo kwam het dat onze meiden met weliswaar meer honkslagen dan de tegenstander (7 om 5) toch met 5-1 het schip ingingen (let op de woordspeling!). De foutjes en het feit dat de honkslagen te verspreid over de innings vielen waren in dit geval geen goede combinatie. Nou ja, gelukkig hebben we de foto’s nog ……….

Komende vrijdag kunnen de meiden waarschijnlijk in korte broek aantreden tegen het altijd lastige Kinheim. Haarlem is niet al te ver, dus als je nog even lekker in het zonnetje wilt zitten op de vrijdagavond, dan kun je net zo goed even komen kijken.

Enne, voor de mensen die na het lezen van de vorige alinea nu nog steeds denken: woordspeling? DVH is de afkorting voor De Vliegende Hollander(s), je weet wel, zo heet ook dat schip…….