• DS1 houdt het droog en de punten thuis

    Dames 1 zet winning streak voort en boekt eenvoudige thuiszege op OG

    (van onze vaste verslaggeefster)

    Voor de trouwe lezers van dit feuilleton was het de afgelopen weken even afzien. Regenbuien hadden de vervelende neiging om net op dinsdagavond op te komen en dat betekende dus twee maal achter elkaar geen wedstrijd voor onze dames. Het was dus alweer een tijdje geleden dat ons vlaggenschip mocht aantreden en de meiden stonden daarom te popelen om weer de wei in te gaan.

    Het was dus maar goed ook dat er tijdig werd begonnen met de warming up, want de dames hadden uiteraard veel bij te praten. Met name de recente pubquiz – wat overigens een daverend succes was, je had er écht bij moeten zijn, dus volgende keer aanmelden zou ik zeggen – bracht bij menigeen weer veel naar boven en uiteraard werd ook weer de nodige info over fysio’s en rugoefeningen uitgewisseld. De beelden van de kotsende kater krijg ik helaas nog steeds niet uit mijn hoofd. Dit geldt trouwens wel voor mijn beenmodellencarrière, aangezien een moment van onoplettendheid mij een mooi blauw ei op de knie opleverde, maar dat terzijde.

    Coach Judith had weer een mooie line up samengesteld, waar wij ons deze keer eens aan hebben gehouden. Dat kwam natuurlijk doordat deze uiterst zorgvuldig middels de welbekende hamburgermethode was opgesteld en tja, daar valt natuurlijk weinig tegenin te brengen.

    De dames begonnen wat stroef aan de wedstrijd, het was weer even inkomen. Nadat Judith een goede eerste nul had gemaakt vanaf de korte stop positie, volgden een foutje in het infield en een paar keer 4-wijd, waardoor OG het eerste – en (spoiler alert!) uiteindelijke ook enige – punt wist te scoren. Daarna was het uit met de pret, want Inger gooide daarna 3-slag en Ilona maakte met een aangooi op het eerste honk de laatste nul.

    In de gelijkmakende slagbeurt begonnen de dames goed, met Maaike (who else?) als openingsslagvrouw (!) meteen op het honk met een zeer verrassende verrassingsstootslag (zij gaf achteraf eerlijk toe daar wel geluk mee te hebben gehad). De dames daarna gingen echter alle drie uit, waardoor Maaike onverrichter zake op de honken achterbleef.

    In de tweede veldbeurt kwam Roos namens OG nog wel op het honk met 4-wijd, maar sneuvelde even later op het tweede honk bij een actie van Judith en Ilona wat een dubbelspel leek te zullen worden, maar wat door enige kortsluiting (wie gooit nu naar wie en waarom?) toch bleef bij de tweede nul. Ilona maakte daarna uiteindelijk wel de derde nul met een mooi gevangen linedrive. Het zal menigeen niet hebben verrast dat er tussendoor nog wel even een buitje viel, het was immers dinsdagavond, maar gelukkig niet van dusdanige omvang dat het infield in een zwembad veranderde en er kon dus gewoon worden doorgespeeld.

    In de tweede slagbeurt pakten onze dames een beslissende voorsprong met een rally waarbij liefst 9 mensen aan slag kwamen. Joyce wachtte zeer nuttig 4-wijd af, waarna zij – op eigen initiatief – het tweede honk stal. Zij werd vervolgens verder gebracht door Britt, die zelf helaas wel op het eerste honk sneuvelde. Casey sloeg een honkslag, waarmee zij Joyce over de thuisplaat bracht. Malou sloeg Casey vervolgens verder, waarna Maaike (zij sloeg 4-uit-4 en was verantwoordelijk voor 4 van de in totaal 6 honkslagen die door onze meiden werden geproduceerd) zowel Casey als Malou binnen sloeg. Door een nuttige klap van Inger die door het infield niet goed kon worden verwerkt, scoorde Maaike zelf ook het 4e punt, zodat er na 2e innings normaliter op het scorebord een stand van 4-1 zou prijken, ware het niet dat het scorebord helaas nog buiten werking is.

    Qua score veranderde er de rest van de wedstrijd niet veel (Judith sprokkelde er nog één puntje bij) en er kwamen ook weinig loopsters meer op de honken en je zou dus kúnnen denken dat het een

  • beetje saai was. Dat was het allerminst, want er werden door met name het oufield enkele spectaculaire nullen gemaakt. Nu zelfs in de Alcmaria nieuwsbrief gewag wordt gemaakt van onze wekelijkse wedstrijdverslagen doet blijkbaar iedereen nóg meer zijn best om een plekje te verwerven in dit stukje. Dit geldt overigens, zij bemerkten wij, óók voor het publiek (noem geen namen, maar de heer P de R te A.). Kim, die tot haar grote genoegen weer in het linksveld stond, trapte af met een briljante vangbal in de eerste helft van de 4e inning. Evelien, die in de 4e inning het gooien van Inger had overgenomen en op verzoek van Maaike wat nasty ballen gooide, maakte in de 5e inning een mooi dubbelspel met Britt na een gevangen linedrive. Inger, die de positie van Joyce op het 3e honk had overgenomen, plukte vervolgens in de 6e inning vlak voor de dug out van OG een hoge bal uit de lucht en Maaike eindigde de wedstrijd met een spectaculaire diving catch. Publiek dus op de banken en terecht.

    Dat maakte een einde aan een zeer snelle wedstrijd (volgens mij waren we binnen anderhalf uur klaar) en konden publiek en speelsters nog lekker nagenieten onder het genot van een drankje en versnapering van Fred. Enige dat miste was een stukje TULBAND!, dat zou het helemaal af hebben gemaakt.

    Voor iedereen die dit spektakel heeft gemist en er (natuurlijk) volgende keer heel graag bij wil zijn hebben wij goed nieuws: volgende week dinsdag speelt ons vlaggenschip wederom thuis, dit keer tegen hekkensluiter en nieuwkomer Vennep Flyers. Op ons mooie complex starten zij – we hopen weer dat het droog blijft – om 19.30.

    Het doet ons deugd om te kunnen melden dat het thema voor het mixed softbal toernooi op zaterdag 13 juli as inmiddels bekend is: het Wilde Westen! Geef je snel op want het loopt storm!

    (foto’s: Maaike P.)