Dames 1 komt tegen Odiz laat op gang, maar blijft nog steeds ongeslagen!
(van onze vaste verslaggeefster)
Excuses voor het feit dat u – als trouwe lezer van dit feuilleton – wat langer op de wedstrijdverslagen heeft moeten wachten. Op 20 april boekten onze vrouwen een mooie overwinning op het altijd lastige Thamen (14-7) en vorige week werd knap teruggekomen van een achterstand op Onze Gezellen, waardoor uiteindelijk nog een 5-5 gelijkspel in de wacht werd gesleept.
Hoewel de wedstrijdverslagen (mede door afwezigheid van onze verslaggeefster) ontbreken, hebben we gelukkig de foto’s nog……………………….
Na de hittegolf van vorige week konden deze week de winterjassen, mutsen en handschoenen alweer uit de kast, want het was dinsdagavond niet heel warm aan het honkpad. Daarnaast zult u zich bij het lezen van dit stukje afvragen: wat is er toch met die lijnen? Nou, dat vroegen onze dames zich ook af toen ze het veld betraden: die waren er namelijk niet. Volgens mij een primeur in mijn lange softbalcarrière dat er geen veld was uitgelegd.
Wat ons uiteraard nogmaals doet beseffen dat wij ons allen maar gelukkig moeten prijzen met onze veldcrew, die – normaal gesproken dan – met man en macht werken zodat de velden er voor ons altijd kant- en klaar bijliggen. Na besloten te hebben om dan gewoon zonder lijnen te spelen, vond Evelien het wel erg ver gooien naar de thuisplaat en bleek ook de werpplaat nog niet op de juiste afstand te liggen. Met een timmermansoog, tig jaar ervaring en paslengte van precies 1 meter werd de plaat vervolgens vakkundig op de juiste werpafstand vastgespijkerd, waarna de wedstrijd kon beginnen.
Dit keer wederom onder de bezielende leiding en scherpe blik van Mike, die het weliswaar enig vindt om onze wedstrijden te scheidsen, maar dit genot ook héél graag aan anderen gunt. En wees eerlijk, het is natuurlijk hartstikke leuk om bij deze gezellige dames eens een wedstrijdje te scheidsen, zij zijn absoluut de moeilijksten niet en je kunt bovendien meteen een avondje genieten van topsoftbal in de 3e klasse. Vrijwilligers – niet allemaal tegelijk natuurlijk – kunnen zich bij deze aanmelden bij Mike de Zwart. Maar wees snel, want wie het eerst komt…………
Omdat de temperatuur niet echt hoog was, besloot Evelien er een beetje vaart achter te zetten en – geholpen door het zeer solide spelende veld – werden er snel 3 nullen gemaakt. In de eerste slagbeurt opende Kim (zij sloeg 2 uit 3, alhoewel zij naar eigen zeggen geen één bal écht lekker had geraakt) met een honkslag, maar bleef helaas achter op het derde honk. Daarna werden er wederom 3 slagvrouwen op rij uitgemaakt, waarna zowel Casey (zij sloeg 3 uit 3) en Malou (1 uit 3) voortvarend met honkslagen op de honken kwamen. Daarna stokte echter de productie, waardoor er ook na de 2e inning nog een brilstand op het (altijd briljant bediende) scorebord prijkte. Daarna was het wederom 3 op, 3 af en in de gelijkmakende 3e slagbeurt kwamen onze dames pas echt goed op stoom. Joyce en Maaike kregen 4-wijd, waarna een foutje op een geslagen bal van Inger de dames verder bracht. Casey sloeg daarna haar tweede honkslag van de avond, wat direct twee punten opleverde. Een foutje daarna stelde ook Inger in staat om te scoren. Marina, die eigenlijk naar Fort Beemster had willen gaan, bleek toch de goede keuze te hebben gemaakt om in te vallen, want op haar honkslag kwam ook Casey over de thuisplaat. Met twee uit sloeg ook Kim wederom een honkslag, welke nog eens 2 punten opleverde. Toen de rook was opgetrokken stond er een 6-0 stand op het scorebord. In de vierde slagbeurt lukte het de dames van Odiz eindelijk om twee mensen op de honken te krijgen, doch werd aan alle illusies direct een einde gemaakt door 3 snelle nullen daarna. De slagbeurt voor onze dames was eveneens snel afgelopen met 3 nullen op een rij. In de 5e slagbeurt kwam er nog wel een loopster op de honken door een foutje, maar door goed veldspel werd vervolgens twee keer de voorste nul op het tweede honk gemaakt en afgesloten met 3-slag. In de gelijkmakende slagbeurt kwam – who else? – Casey op het honk met een honkslag, maar sneuvelde door een voorste nul op het tweede honk. Malou (mét nieuwe handschoen), die hierdoor op het eerste honk was gekomen, schoof op door een zeer nuttige 4-wijd van invalster Jamima en werd uiteindelijk door – who else? – Kim binnengeslagen. Aangezien dit het 7e punt opleverde en daarmee het verschil op 7 bracht, maakte de mercy-rule direct een einde aan de wedstrijd en kon de warme kantine worden opgezocht.
De volgende wedstrijd is tegen het altijd lastige Pirates, op 16 mei in Amsterdam. U bent uiteraard van harte welkom (er geldt geen verplichte bus-combi en toegang is – ook voor niet-clubkaart houders - gratis).
Rest mij nog om uw aandacht te vragen voor 2 waanzinnige evenementen, die door onze zeer enthousiaste evenementencommissie worden georganiseerd. De eerstvolgende is de spelletjesavond op vrijdag 23 mei aanstaande. Mensen, erger je dus niet, zet je pokerface op en ik gok dat de moord is gepleegd door Rosa Roodhart met de kandelaar in de badkamer. Aanvang om 19.30 en voor de hapjes wordt gezorgd.
Het andere event is ons jaarlijkse mixed softbal toernooi, dat dit jaar zal plaatsvinden op 5 juli en waarvan mij door onze teammanager op het hart is gedrukt om het thema (spectaculair overigens!) nog niet te verklappen. Zet deze datum dus in je agenda, trommel wat mensen op, ga lekker een balletje gooien en slaan en schuif daarna gezellig aan bij de BBQ.
(foto’s: Maaike P., Illona, Jamima)