(van onze vaste verslaggeefster)
Beste lezers van dit feuilleton, allereerst excuses dat er al een tijd geen wedstrijdverslagen meer zijn verschenen. Ik begreep dat veel trouwe lezers (moeders van….) het stukje begonnen te missen en zich al een beetje zorgen begonnen te maken. Nergens voor nodig, deze verslaggeefster heeft het gewoon wat druk gehad met andere bezigheden, waardoor dit verslag er steeds bij in schoot. En dat is eigenlijk jammer, want tjee, wat speelden onze dames de afgelopen weken de pannen van het dak! Voor het massaal toegestroomde publiek werden er een paar mooie en kwalitatief hoogstaande wedstrijden op het gravel gelegd, waarbij de prikkwaliteiten van Marcel en inmiddels van enkele andere dames heel goed van pas kwamen.
Hoewel ons vlaggenschip (let op de bingokaarten!) na de zomerstop wat stroef begon – een 9-5 nederlaag bij koploper DSS (waarvan toch steeds niet kan worden gewonnen, ondanks het feit dat onze dames toch eerst weer op voorsprong kwamen) – begon het daarna lekker te draaien. Hoewel de KNBSB app doet vermoeden dat onze dames er met 7-0 vanaf gingen tegen Sparks is dat allerminst waar, omdat wegens enkele last minute verhinderingen de wedstrijd moest worden afgezegd en dus een reglementair verlies van 7-0 werd genoteerd. En twee punten in mindering, tot grote frustratie van Kim, die de stand in onze poule wekelijks nauwgezet bijhoudt.
De dames kregen tegen Sparks echter diezelfde week nog een herkansing, want er stond ook nog een inhaalwedstrijd op het programma. In een zeer spannende wedstrijd werd Sparks met 6-4 verslagen.
De dinsdag erna was zo niet nóg spannender, want toen moesten onze dames tegen medekoploper DVH aantreden. Beide ploegen zijn altijd zeer aan elkaar gewaagd en dat bleek ook dit seizoen, waarin de eerste twee wedstrijden beiden in een gelijkspel uitmondden. In een werkelijk bloedstollende pot, met aan beide kanten zeer goed softbal werd DVH met het kleinst mogelijke verschil verslagen: 1-0. Een uithaal van Isa in de eerste inning, welke uiteindelijk het enige punt opleverde, bleek uiteindelijk de doorslag te geven. Publiek uitzinnig en op de banken natuurlijk.
Hoewel Marcel de week daarna alles uit de kast had gehaald om het veld er pico bello bij te hebben liggen, was niets bestand tegen alle buien die vervolgens om 19.30 losbarstten en konden de dames tussen de buien door alles weer inpakken en – na een drankje uiteraard – onverrichter zake weer naar huis.
De weergoden waren daarna onze dames beter gezind, zodat de laatste uitwedstrijd in een droog Haarlem kon worden afgewerkt. De dames startten tegen OG voortvarend. Kim, Isa en Judith sloegen achter elkaar honkslagen, waarna met twee uit Inger en Evelien volgden. Alle drie de dames konden hierop scoren, waardoor direct een 3-0 voorsprong werd genomen. Na een snelle gelijkmakende en tweede inning pakten de dames er in de 3e slagbeurt nog een puntje bij: Judith sloeg wederom een honkslag, gevolgd door Stella en werd nuttig door Inger binnengeslagen. Ondertussen had de slagploeg van OG weinig in te brengen, Evelien en Malou hielden het lekker dicht; in totaal wisten in (spoiler alert!) 5 innings slechts 4 speelsters van OG het honk te bereiken, waarvan 2 met een honkslag. Ondertussen raakten onze dames in de 4e inning verder op stoom. Kim sloeg haar 2e honkslag van de avond en Isa peerde hem vervolgens in het hek (waarbij de midfieldster overigens niet helemaal vrijuit ging, maar dat vond bij ons niemand erg). Een foutje in het infield en honkslagen van Stella, Inger en Evelien leverden in totaal nog eens 4 punten op. In de 5e slagbeurt werden daar door Casey en Kim nog 2 punten aan toegevoegd, waarmee de eindstand voor de goede rekenaars onder ons op 10-0 kwam. Officieel bleek dat overigens 11-0 te zijn geweest, dus we zijn nog steeds zoekende naar waar dat 11e punt toch vandaan is gekomen. Afin, de knuppels konden dus vanwege de mercy rule na 5 innings weer worden opgeborgen.
De laatste thuiswedstrijd werd het massaal toegestroomde publiek wederom getrakteerd op een zeer attractieve en spannende wedstrijd. Tegen de ervaren ploeg van Pirates was dit jaar nog niet gewonnen en tja, Amsterdam-Alkmaar, dat ligt altijd een beetje gevoelig. Onze meiden waren er dus extra op gebrand om deze wedstrijd winnend af te sluiten. Onder het motto: een goed begin is het halve werk, moesten echter eerst nog de helmen ergens worden opgehaald. Die bleken namelijk nog in de kofferbak van Judith te liggen. Daarnaast bleek de hoeveelheid wedstrijdballen aanzienlijk geslonken, waardoor er enige zorg aanwezig was of wij het daarmee zouden redden. Maar onze dames lieten zich hierdoor niet afleiden, hoewel een enkeling wel wat was afgeleid door de muziek en jingles van DJ Marcello, die een puik optreden te berde bracht. ADE is er niets bij.
Ook deze wedstrijd kenmerkte zich door een zeer solide verdediging aan beide kanten, waardoor zowel de honklopers als de punten schaars bleken. Dat maakte het echter ongemeen spannend, waardoor het publiek de gehele wedstrijd op het randje van de bank/stoel/tribune zat. Judith begon voortvarend met een hit en werd even later verder gebracht door een 4-wijd van Isa, maar beide dames kwamen niet tot scoren. Pirates opende in de 2e slagbeurt met een hit, maar door goed veldwerk van Judith en Jasmijn werd zij uitgeschakeld op het tweede honk en kwamen de Piraten eveneens niet tot scoren. In de 3e en 4e inning werden door beide teams alle slagvrouwen op rij uitgeschakeld, waardoor er na 4 innings nog steeds een brilstand op het scorebord prijkte. In de 2e helft van de 5e inning waren het onze dames die hierin verandering brachten. Stella en Evelien sloegen beide honkslagen. Nadat Pirates vervolgens de voorste nul maakte, kwamen daarna toch het 2e en 3e honk bezet op een nuttige klap in het infield, die overigens wel de tweede nul opleverde. Judith sloeg daarna een honkslag waardoor Evelien het eerste punt kon scoren. Jasmijn probeerde vanaf het 2e honk ook nog de thuisplaat te bereiken, maar werd ondanks een goede sliding door een prima aangooi van outfieldster Merel (die eerder al een mooie diving catch maakte) op de thuisplaat uitgetikt. Pirates kwam in de 6e inning op het honk door een foutje, waarna de loopster op een doorgeschoten bal ook het tweede honk kon bereiken. Met één uit maakte Jasmijn haar eerdere panna dubbel en dwars goed met een fantastische vangbal. De loopster had daar totaal niet op gerekend, was al voorbij het derde honk, en werd dus met een dubbelspel eenvoudig uitgemaakt.
In de 6e slagbeurt sloeg Casey een mooie hit zó precies langs de foutlijn, dat de dames van Pirates niet konden voorkomen dat zij daarmee het derde honk bereikte. Isa sloeg vervolgens bij één uit een linedrive precies in de handschoen van de linksvelder, maar door goed loopwerk kon Casey op deze opofferingsslag wel het tweede punt scoren. Die insurance run bleek goed van pas te komen. Na een snelle eerste nul sloeg Pirates vervolgens de 2e honkslag van de wedstrijd, waarna ook de 3e volgde. Isa maakte vervolgens de voorste nul op het derde honk. Maar Pirates gaf zich niet zomaar gewonnen. Met 2 uit en het eerste en tweede honk bezet werd nog een honkslag geslagen, waarmee de achterstand in één klap (zowel letterlijk als figuurlijk) werd gehalveerd. Met wederom het eerste en tweede honk bezet bleven onze dames echter koelbloedig en kon Judith met een vangbal de overwinning veilig stellen. Helemaal niets dus in Amsterdam, hoewel de softbaldames het zeker minder slecht deden dan hun voetbalcollega’s uit de Arena.
Ik wil bij deze graag alle lezers bedanken voor alle leuke reacties. Daarnaast alle scheidsrechters die het genoegen hebben gehad om bij onze wedstrijden te mogen scheidsen (hoppa!) en uiteraard de veldcrew voor elke keer dat alle lijnen (met uitzondering van die ene keer dan) weer strak waren getrokken. Ook de bedieners van de knoppen van het scorebord: zeer veel dank en ook onze scorers zijn voor ons bijzonder waardevol. Tot slot natuurlijk onze F-side en het andere trouwe publiek, de ballenzoekers, de kantinediensten, mijn familie en iedereen die ik verder nog vergeten ben. Ik wens hierbij iedereen een hele fijne winterstop en tot volgend jaar! Seizoenkaarthouders kunnen vanaf 1 maart 2026 met voorrang hun eigen plek reserveren voor komend seizoen. Scheidsrechters die staan te springen om volgend jaar onze wedstrijden te mogen scheidsen kunnen zich vanaf heden alvast aanmelden bij Mike de Zwart. Bij een teveel aan aanmeldingen zal er worden geloot.