Dames 1 geeft voorsprong weg, maar blijft ongeslagen
(van onze vaste verslaggeefster)
Bij de eerste thuiswedstrijd van onze dames was meteen sprake van een primeur: het gehele team was compleet. De bank was derhalve voor de verandering eens goed gevuld en dat kwam goed uit: omdat het bijna vroor konden de meiden elkaar lekker warm houden. Het fijne was tevens dat er meteen een teamfoto kon worden gemaakt, met dank aan onze fotografe Ilona.
Gaat u er maar eens goed voor zitten, want zowel over de wedstrijd zelf als alles eromheen zijn wel 3 A4-tjes vol te schrijven. Overigens was het deze keer wel fijn dat de vorige wedstrijd een week geleden was, zodat er voldoende tijd was om te herstellen. De tijd bleek echter voor een aantal meiden ‘wastechnisch’ wat te kort: zo kwamen Judith en Stella er vlak voor de wedstrijd achter hun sokken nog niet te hebben gewassen. Daar waar Judith simpelweg een paar andere witte sokken uit de kast had getrokken, pakte Stella het wat omslachtiger aan. Eerst wassen en dan even föhnen zou toch ook moeten kunnen, maar dan moet je de föhn niet te dicht bij de sokken houden blijkbaar. Afin, ook mét brandgat ging het prima.
De dames begonnen overigens pas om 20 uur, wat voor een aantal meiden toch wat aan de late kant was. Om te voorkomen dat sommigen al voorafgaande aan de wedstrijd op de bank in slaap dreigden te vallen, besloten enkele dames al vroeg aan de warming up te beginnen. Voor anderen kwam het wel goed uit, zodat ze nog even een micro-needling sessie konden volgen. Tja, iets tegen de fijne lijntjes, alhoewel de lijnen er op het veld volgens mij al wel prima bij lagen. Met dank aan onze fieldcrew natuurlijk, die overigens gek is op bokkenpootjestaart. Na de gebruikelijke fotoshoot kon dan om 20 uur eindelijk worden afgetrapt. Dit onder de bezielende leiding van Mike dit keer, die zichzelf na enige miscommunicatie over de toewijzing van de scheidsdiensten, had opgeworpen als plaatscheidsrechter en het volgens mij uiteindelijk nog leuk leek te vinden ook.
De meiden van DVH – met heuse coach, twee zelfs – nam in de eerste inning brutaal een voorsprong. De eerste slagvrouw kwam door een foutje op de honken en scoorde, nadat er eerst nog twee nullen waren gemaakt, op een honkslag. Op de daarop volgende honkslag dacht de loopster vanaf twee te kunnen scoren, maar dat was uiteraard onzinnig gedacht, want zij werd vervolgens door een fantastische aangooi van Kim op thuis uitgetikt nog voor zij überhaupt een sliding kon inzetten. Onze dames konden daar in de eerste inning nog niets tegenover zetten, ondanks het feit dat eerste slagvrouw Kim met 4-wijd (of was het nu een stootslag-honkslag?) op de honken kwam. In de tweede slagbeurt liepen de dames van DVH uit naar 3-1 als gevolg van een tweetal honkslagen en een jammerlijk mislukte run-down tussen het derde honk en de thuisplaat. In de gelijkmakende slagbeurt stelden onze meiden direct orde op zaken. Door twee foutjes kwamen uiteindelijk Maaike en Joyce op de honken en werden verder geslagen door Evelien. Door nog een foutje op een bal van Kim kon Maaike het eerste punt scoren. Vervolgens besloot Stella even flink uit te halen met drie honken vol en sloeg een drie-honkslag, waardoor de achterstand werd omgebogen naar een 4-3 voorsprong. In de daaropvolgende slagbeurt bouwden zij de voorsprong verder uit. Judith en Inger sloegen honkslagen en Ilona liet zich raak gooien. Met alle honken vol wachtte Joyce totdat ze 4-wijd had, wat dus direct een puntje opleverde. Op honkslagen van Kim en Stella konden vervolgens nog 2 punten worden gescoord: 7-3. Helaas viel daarna de beslissende klap niet, waardoor er 3 loopsters op de honken achterbleven en DVH met de schrik vrijkwam. De tegenstander was echter niet van plan om de handdoek in de ring te gooien en kwam als gevolg van 3 honkslagen in de 5e slagbeurt knap terug tot 7-5.
In de gelijkmakende slagbeurt werd de voorsprong weer uitgebouwd naar 5 punten, Evelien kwam met 4-wijd op het honk, waarna wederom Kim en Stella honkslagen sloegen waardoor zij kon scoren. Met het eerste en tweede honk bezet werd de bal vervolgens wel heel ongelukkig (of knap gemikt) keihard recht in de handschoen van de derde honkvrouw geslagen, die alleen maar haar honk hoefde aan te tikken en daarna een dubbelspel kon maken. Maar ook met twee uit zijn onze dames niet voor één gat te vangen. Casey en Inger sloegen beiden honkslagen, waardoor er nog 2 punten aan het totaal werden toegevoegd. 10-5 leek een comfortabele voorsprong, maar it ain’t over, till it’s over…………. In de zesde slagbeurt pakte DVH wederom wat puntjes terug, de vermoeidheid begon toch een beetje toe te slaan, waardoor er wat slordigheden slopen in de pitches en het veld. Met twee uit volgden een veldfout en drie honkslagen op rij, waardoor de achterstand werd verkleind tot 10-7, tevens de stand aan het begin van de 7e inning. Toen de eerste twee slagvrouwen van DVH in de 7e inning direct uit gingen leek er niets aan de hand, maar toen bleek een actie desastreus voor het verdere verloop van de wedstrijd…………….. Judith begon de knuppels al op te ruimen (JINX!). Tja, dat is natuurlijk vragen om problemen en die kwamen er ook.
Door een foutje, honkslag en 4-wijd kwamen de honken bezet. Een geraakt werpster bleek toen niet echt een goed idee en de honkslag die daarna volgde werd niet goed verwerkt, zodat er daarna nog eens twee loopsters de thuisplaat passeerden en daarmee de stand gelijk werd getrokken. Casey maakte het voor het publiek daarna nog even spannend, maar maakte vervolgens de laatste nul. Helaas bleken bij onze dames inmiddels de honkslagen op, tja, het was immers allang al sluitingstijd geweest. Uiteindelijk eindigde de wedstrijd dus in een gelijke 10-10 stand, waarna beide teams (in tegenstelling tot de scheidsrechter) zeker niet meer op een tie-break zaten te wachten en besloten de warme kantine op te zoeken. Deze verslaggeefster lag in ieder geval aardig uit elkaar en de anderen vonden het ook niet erg om te stoppen. Hoewel de laatste twee inningen wellicht een wat wrange nasmaak achterlieten, bleek bij een blik op het scoreboek dat de teams elkaar met honkslagen en veldfouten (aan beide kanten maar liefst 5) aardig in evenwicht hielden en met een gelijke stand dus wel te leven zou moeten zijn. In ieder geval leverde deze eerste thuiswedstrijd een beter resultaat op dan de eerste thuiswedstrijd tegen DVH vorig jaar (laten we het daar maar niet over hebben). Gelukkig waren ook alle sleutels deze keer aanwezig, zodat er niemand uit zijn bed hoefde te worden gebeld. En gelukkig hebben we natuurlijk de foto’s nog…….
Volgende week dinsdag speelt ons vlaggenschip wederom thuis, dit keer tegen Thamen, aanvangstijdstip 19.30 uur. Wij hopen u uiteraard allemaal weer te mogen begroeten op ons mooie complex.