Dames 1 blijft ongeslagen
(van onze vaste verslaggeefster)
Goed nieuws voor al onze trouwe lezers: het seizoen is weer begonnen, dus kunnen jullie wekelijks weer genieten van een stukje proza van onze vaste verslaggeefster. En uiteraard van het hartverwarmende spel van ons vlaggenschip (heeft u de bingokaarten er weer bij?), dat dit jaar qua samenstelling ongewijzigd is gebleven ten opzichte van vorig jaar. Met dien verstande dat Martje zich dit jaar heeft opgeworpen als teammanager, zodat het team nu naast een vaste scorer (wederom bedankt Fred), een vaste bedienster van het scorebord (Agaath en Maartje, we verheugen ons er nu alweer op), een paar goede fotografes (Illona en Maaike P. mét I-phone kwaliteit), eindverantwoordelijke voor de startopstelling (Juud-hit) én een verslaggeefster nu óók nog over een teammanager beschikt. Als dit geen goed seizoen wordt dan weet ik het ook even niet meer.
Afgelopen maandag – ja, voor onze verslaggeefster ook een historisch moment, want in haar lange softbalcarrière was het de eerste keer dat zij in maart (!) al de eerste competitiewedstrijd speelde – trapten onze dames af in een uitwedstrijd tegen het altijd lastige Sparks. Voordeel was dat onze coach zich niet druk hoefde te maken over het wisselbeleid, het lukte om precies 9 speelsters op de been te krijgen. Sleutelrol maandag speelden overigens ook de sleutelbeheerders. Waar de zusjes Rooker zich erop verheugden om nog even in de warme kantine een avondmaaltijd te nuttigen, kwamen zij van een koude (letterlijk) kermis thuis, aangezien er pas na ruim een halfuur wachten iemand arriveerde met de juiste sleutels om de hekken te openen. Gewapend in warme winterjassen, thermo-kleding en zelfs kleedjes in de dug out trotseerden de dames de dalende temperatuur en legden zelfs een puike wedstrijd op de mat. Deze verslaggeefster kreeg overigens een deja vu toen zij het wedstrijdverslag van de eerste wedstrijd van vorig jaar teruglas: ook toen verrasten onze dames (toen Pirates) de sterk geachte tegenstander en (spoiler alert!) gingen zij me de winst aan de haal. Dan kan geen toeval (en in ieder geval geen beginnersgeluk) zijn en is waarschijnlijk het gevolg van de geweldige voorbereiding tijdens de wintertrainingen.
De eerste inning moesten onze dames nog even inkomen. Kim kwam op de honken met 4-wijd en werd verder geslagen door Britt, maar helaas kwamen zij niet tot scoren. Sparks begon ook enthousiast aan de wedstrijd en door een foutje, 4-wijd en een honkslag pakten zij meteen een puntje voorsprong. Daar konden onze meiden in de tweede slagbeurt helaas nog niets tegenover stellen. Hoewel Casy en Ilona op de honken kwamen en verder werden gebracht door Stella, maakte een mooie vangbal van de korte stop een einde aan de slagbeurt. Na twee snelle slagbeurten kwam Sparks in de gelijkmakende derde slagbeurt nog dichtbij het tweede punt, maar Judith maakte met een goede derde nul snel een einde aan die illusie. De vierde slagbeurt bleek achteraf cruciaal, onze dames sloegen hierin een beslissend gaatje. Ilona kwam op het honk met een honkslag en werd, er waren inmiddels 2 uit, verder geslagen door een honkslag van Evelien. Kim sloeg haar vervolgens binnen met haar tweede honkslag van de avond, waarna Britt ook met háár tweede honkslag, Evelien binnensloeg. Vervolgens haalde Inger met een tweehonkslag uit (tip van de coach om het outfield een stapje in te laten doen pakte niet helemaal goed uit) en bracht daarmee Britt over de thuisplaat. Ondanks de voorsprong bleef het echter spannend, door een foutje en twee honkslagen kwamen de Haarlemse dames in de vijfde slagbeurt nog op het tweede en derde honk. Een vangbal van Casey, die overigens niet kon voorkomen dat de loopster van drie scoorde, en een goede nul van Ilona op het eerste honk maakten echter een einde aan de inning. De voorsprong was echter wel geslonken tot één puntje: 2-3. In de zesde slagbeurt werden er aan beide kanten drie nullen op rij gemaakt, waarbij Sparks inmiddels haar derde (!) pitcher op de plaat bracht. In de laatste slagbeurt zorgden onze dames nog voor een safety-run. Juud-hit, die bijna Juud-4-wijd werd genoemd, roste de bal weg en Malou deed hetzelfde. Overigens moet mij van het hart dat alle dames de ballen goed stonden te raken (met dank aan alle slagtraining natuurlijk), alleen dat sommigen in staat waren om iets beter op de poppetjes te mikken dan anderen. Casey sloeg vervolgens op aanwijzingen van de coach de bal over de grond het infield in, waarbij Judith met een goede loopactie het 4e punt scoorde. In de laatste slagbeurt opende Sparks met een verrassingsstootslag, deze was echter wel heel verrassend. De loopster kwam ongelukkigerwijs hard ten val onderweg naar het eerste honk (waarbij ik nog even dacht dat de uitdrukking ‘op je plaat gaan’ misschien wel refereert aan de thuisplaat bij onze sport), waarbij Ilona gelukkig wat eerste hulp kon verlenen. Toen de eerste schrik was weggetrokken, bleek er gelukkig niets ernstigs aan de hand, afgezien dan van het feit dat het wel de eerste nul betekende. Na een mooie vangbal van Kim in het outfield maakten Malou en Evelien vervolgens in stijl met 3-slag een einde aan de wedstrijd, waarmee de eerste overwinning een feit was. Hoewel ik in eerste instantie als titel had bedacht dat onze dames ongeslagen koplopers zijn na de eerste speelronde, zorgden de dames van DVH op dinsdag voor een streep door de rekening: met een korfbaluitslag staan zij op basis van runsaldo bovenaan. Dat belooft iets voor de aankomende wedstrijd, waarbij onze dames het thuis op zullen nemen tegen DVH. Deze wedstrijd is op dinsdag 8 april en zal waarschijnlijk aanvangen om 20 uur ipv het gebruikelijke tijdstip van 19.30. Houdt u de website of KNBSB-app even goed in de gaten. Of kom lekker eerst even een bakkie koffie drinken 😉. Onze dames konden in ieder geval lekker nagenieten met een drankje in de warme kantine van Sparks, waarbij ook nog even met oude bekenden kon worden bijgepraat. Hierbij alvast een warm welkom voor Peter van Dalen als nieuwe lezer van dit feuilleton. Eind goed, al goed, zou je denken, ware het niet dat zich na de wedstrijd nog allerlei ontwikkelingen voordeden die toch nog vermeld moeten worden in dit stukje. Het betreft bijvoorbeeld de disco auto van Martje én zoals ik in het begin al aangaf de sleutelrol voor de sleutelbeheerders. Bij terugkomst bleek namelijk ook bij Alcmaria het hek dicht en was het op zoek naar iemand met een sleutel. Uiteindelijk bleek Ritso in slaappak de held van de avond, zodat een aantal dames gelukkig mét fiets uiteindelijk ook huiswaarts konden keren…………………….
(foto’s: Evelien de R.)