(van onze vaste verslaggeefster)
Na de euforische overwinning van vorige week tegen Pirates moesten onze dames tegen het eveneens nog ongeslagen Odiz Frogs. De weergoden waren onze dames wederom ongunstig gezind: lessuretechnisch wel handig zou zijn om met -10 graden te gaan softballen op een dinsdagavond, bleef het droog en was er zelfs een waterig zonnetje waardoor we ons weer fris en fruitig in onze pakken konden hijsen. Wellicht kunnen we onze sponsor even lief aankijken en voor volgend jaar onze outfit uitbreiden met skibroek, verwarmde sokken, muts en handschoenen.
En ik maar denken dat het een zomersport was. Maarrrr, in tegenstelling tot vorige week was het publiek meer dan verdubbeld (in plaats van 2 man publiek hadden we bijna 8 man, terwijl ik nu al schrijvende bedenk dat ik in het kader van genderneutraliteit uiteraard eigenlijk man/vrouw/hen bedoel). En als klap op de vuurpijl ook nog een
heuse coach in de persoon van Francisco. Die pakte het direct zeer professioneel aan en begon zelfs met een in-en outfield (ja, wat wás dat ook alweer?!) tijdens de warming up. Nu wilde ik eigenlijk graag melden dat een slechte generale repetitie (tja, het zag er écht niet uit) een voorbode is van een puike uitvoering, doch dat was helaas niet het geval.
Onder het motto ‘never change a winning team’ was de opstelling op 7 punten aangepast; Casey leek het een goed plan om op het hoogtepunt te stoppen en is een avontuur naar het buitenland aangegaan en Juut-hit sloeg zó hard vorige week dat het in haar rug schoot (ja mensen, dat kan dus). Daarentegen keerden Martje en Joyce weer terug in de selectie, maar was het dus een lastige puzzel om ie dereen een goed plekje in het veld te bezorgen. Gelukkig heeft onze coach beroepsmatig zeer veel ervaring met het indelen van zaken, dus die puzzel kon snel worden opgelost. Kim was daarbij de gelukkige winnaar van de loting om de uiterst gewilde korte stop plek en heeft met haar goede acties dit plekje waarschijnlijk ook meteen voor de eerstvolgende wedstrijd veiliggesteld. Dit overigens tot grote teleurstelling van Maaike.
Onze meiden begonnen onder de bezielende leiding van Inger sterk aan de wedstrijd, de eerste drie slagvrouwen werden direct naar de dug out verwezen. Kim opende vervolgens met een honkslag en omdat de eerste slagvrouw op het honk meestal scoort, scoorde zij ook in dit geval het eerste punt. Maaike, door 4-wijd op het honk gekomen, scoorde vervolgens op een honkslag van Stella.
In de tweede slagbeurt pakten de dames van Odiz vervolgens een puntje terug en pakten in de derde slagbeurt zelfs een voorsprong van 3-2 als gevolg van wat slordigheden en miscommunicatie in het Alkmaarse veld gecombineerd met 2 keer 4-wijd en een honkslag. Dat lieten onze dames niet op zich zitten en met twee nullen werden er door Maaike en Inger honkslagen geproduceerd, waarna wederom Stella met een honkslag zorgde dat wij beiden konden scoren. Net als Juut-hit sloeg Stella echter zó hard dat het dusdanig in haar rug schoot dat zij helaas niet verder kon spelen. Vandaar dat zij inmiddels naast het softbal ook bezig is met het opbouwen van een tv-carrière.
Met een 4-3 voorsprong gingen onze dames derhalve de 4 e inning in, die dermate desastreus verliep dat onze dames deze inzinking uiteindelijk niet meer te boven kwamen. Nadat er al snel 2 nullen waren gevallen en er dus geen vuiltje aan de lucht bleek, bleek het uiterst lastig om de laatste nul te maken en lukte dat pas 4 punten later. De snelle rekenaars onder ons zullen inmiddels hebben
geconstateerd dat onze meiden dus na de eerste helft van de 5 e inning ineens tegen een 4-7 achterstand aankeken. Dat was dit seizoen nog niet eerder gebeurd, doch er was nog steeds vol vertrouwen dat deze achterstand nog wel goed te maken zou zijn.
Verdedigend konden de dames het de rest van de wedstrijd goed dicht houden, waarbij in deze 3 innings van de in totaal 9 nullen (ja
rekenaars, zijn jullie er nog?) maar liefst 5 (mede) werden gemaakt door Kim, waaronder een puike vangbal op fout gebied (dank wederom aan onze scoorster en de duidelijke aantekening hiervan in ons scoreboek). Het was daarom met name een kwestie van aanvallen om de opgelopen schade weer recht te breien. In de 5 e inning werd er alvast één puntje bijgesprokkeld door Inger en in de 6e inning door Evelien. Daarna zwegen echter de knuppels en alle tekens van Francisco ten spijt bleef de teller dus steken op 6. Oplettende lezers (en de rekenaars) zullen al geconstateerd hebben dat je toch altijd minimaal één punt meer moet hebben dan de tegenstander om de wedstrijd te winnen en onze dames hun zegereeks dus helaas niet konden voortzetten.
Afin, volgende week is er alweer een nieuwe ronde en dus nieuwe kansen tegen het sterke DVH. Wederom een thuiswedstrijd en we
hopen op een graadje of 15 warmer dan afgelopen week.
Op verzoek van de feestcommissie wil ik hierbij ook nog even de aandacht vestigen op de Pubquiz (met échte quizmaster) op vrijdag 31 mei aanstaande én ons mixed softbal toernooi op 13 juli. Voor dat laatste zijn wij natuurlijk bijzonder nieuwsgierig wat dit jaar het thema zal zijn…………………….
Aanmelden kan nog, maar wees er snel bij want vol=vol.
(foto’s: Maaike P.)