Dames 1 en DVH zijn wederom aan elkaar gewaagd

(van onze vaste verslaggeefster)

Na de verregende wedstrijd tegen Sparks en zowaar een vrije week vorige week, was het alweer een tijdje geleden dat onze dames de knuppels tevoorschijn hadden gehaald. Afgelopen week troffen zij voor de tweede maal het altijd lastige DVH, dit keer op het pittoreske sportpark aan de Wimbledonlaan in Amstelveen (waar dus niet alleen getennist wordt). Aangezien de vorige wedstrijd in de staart toch nog ongemeen spannend werd (de trouwe lezers zullen zich ongetwijfeld nog de 10-10 herinneren uit de thuiswedstrijd, voor de overige lezers verwijs ik naar het wedstrijdverslag op de site), hadden onze dames toch nog iets recht te zetten. En na twee nipt verloren wedstrijden waren zij ook wel weer toe aan een overwinning.

Zoals niet ongebruikelijk was er over de aanloop naar de wedstrijd bijna nog meer te schrijven dan de wedstrijd zelf. Zo moest er nog even een speelster gevonden worden als extra wissel, omdat het met 9 meiden wel een beetje aan de krappe kant was. Isa was wederom bereid om in te vallen en dat bleek zo anderhalf uur voor de wedstrijd begon geen overbodige luxe omdat er door overmacht een onvoorziene last minute-afmelding was. Daarnaast moest er nog een robbertje gevochten worden om het materiaal, aangezien dames 2 op hetzelfde tijdstip moest spelen. Als je denkt: dan hebben we alles wel gehad, dan is er tot slot altijd nog het last-minute transport-overleg. Wie heeft er een auto die niet uit elkaar valt voordat we in Amstelveen zijn? (gelukkig hoefden er deze keer géén honden mee in de auto overigens, dus dat scheelde alweer). Afin, toen ook dat was geregeld en er uiteindelijk om 20 uur 9 meiden op het veld stonden konden we dan toch aan de wedstrijd beginnen.

Over de eerste slagbeurt kunnen we kort zijn, die was al na drie slagvrouwen voorbij. DVH begon daarentegen voortvarend met een honkslag en het dubbelspel dat Inger vervolgens in haar hoofd had, bleef bij een mooi idee, waardoor zowel eerste als tweede honk bezet kwamen met geen nullen. De loopster vanaf het tweede honk was daar echter niet geheel tevreden mee en probeerde een extra honk te versieren, maar werd met een professionele run-down onschadelijk gemaakt. Vervolgens werd het met een vangbal van Britt en een 3-slag goed opgelost. In de tweede slagbeurt wist Isa nog een mooie honkslag te produceren, maar met inmiddels al 2 uit bleef zij helaas op de honken achter. DVH deed het met 2 uit vervolgens beter. Met een tweehonkslag, gevolgd door een honkslag werd het eerste punt gescoord.

In de derde slagbeurt kwam Evelien met 4-wijd op het honk, waarna Kim volgde met een honkslag. Zij werden verder gebracht door een klap in het infield van Malou, die zelf sneuvelde. De beslissende klap bleef echter uit. In de gelijkmakende derde slagbeurt had Inger wederom een briljant plan voor de eerste nul, maar bleef het ook dit keer bij een mooi idee. Omdat ze toch graag een paar nullen wilde maken vond er direct een strategische wissel plaats met Judith die meteen zijn vruchten afwierp. Met eerste en tweede honk bezet (er was inmiddels ook een loopster door een stootslag/velders keus op het honk gekomen) maakten Judith, Inger en Britt een mooi dubbel spel over het derde honk en daarmee ook een einde aan de derde inning. In de vierde inning kwamen de dames wat los. Inger (zij was aan slag op dreef met 2 uit 3) opende met een honkslag. Isa deed hetzelfde, waarna Illona met een nuttige 4-wijd ook op het honk kwam. Op een velderskeus op een klap van Judith in het infield kon Inger vervolgens de gelijkmaker scoren. Met 2 nullen sloeg Evelien een geplaatste bal net over het infield, waardoor ook Isa kon scoren.

In de daaropvolgende slagbeurten hielden beide ploegen het veld goed dicht. In de tweede helft van de 5^e inning opende DVH met een honkslag. De loopster werd vervolgens met een stootslag verder gebracht, waarna nog een honkslag volgde. Met het eerste en derde honk bezet en één uit maakte Kim vervolgens een puike vangbal in het outfield. De aangooi op thuis was vervolgens op maat, maar ook dit briljante plan voor de laatste nul bleef bij een mooi idee, waardoor DVH de stand gelijk kon trekken. In de voorlaatste slagbeurt werden onze meiden al snel aan de kant gezet en kreeg DVH wederom een klein kansje met het eerste en tweede honk bezet en 2 uit. Met een rollertje in het infield kon echter de derde nul worden gemaakt. In de laatste slagbeurt kwam Malou nog wel op het honk met een mooie honkslag, maar ook toen waren er al 2 nullen en bleef zij op de honken achter. Met een 2-2 stand had DVH nog de laatste gelijkmakende slagbeurt, maar onze dames hielden het hoofd uiterst koel en maakten voor de eerste keer in de wedstrijd (tja, als het er écht om gaat, dan komt blijkbaar het beste boven) drie nullen achter elkaar. Toch wel redelijk uniek om in één seizoen tegen dezelfde tegenstander al twee keer gelijk te spelen, maar dat geeft ook aan hoe beide ploegen aan elkaar zijn gewaagd. Een spannende en leuke pot dus, waardoor het bovenin de competitie qua stand ook nog steeds spannend blijft.